Osmanlı’da Seks

Kitabı şöyle bir elime aldım. Oldukça naif şeyler beklemiyordum ama sayfalarda ilerlemeye başladığımda, eşcinselliğin boyutları, sanat ve edebiyata etkileri, toplumun şu andaki Türkiye'de bile konuşamadığımız şeyleri konuşabildiğini gördüm. Değerli bir çalışma yapmış Murat Bardakçı. Tozlu raflar arasında oldukça zaman geçirmiş besbelli. Bu tip çalışmalar uygarlığımız ve geçmişimiz hakkında bizi bilgilendirirken, kendi ilgi alanlarımızı da hemen farkediyoruz.

İşte size kitaptan bir kaç küçük fetiş 🙂

ISIRMALAR

Alt dudak, derun-u fem (ağzın içi) ve gözler müstesna olmak üzere, öpülen vücudun kâffe-i aksamı (bütün kısımları, her yeri) ısırılabilir. Dişlerin evsaf-ı makbulesi (beğenilen, makbul olan özellikleri) şunlardır:

• Parlaklık, Birbirine müsavi (eşit) ve mütenasib (uygun) olmak,
• Uçları keskin olmak.
• Evsaf-ı gayn makbulesi (beğenilmeyen özellikleri) ber vech-i atidir (aşağıdadır):
• Donukluk,
• Yumuşaklık,
• İrilik,
• Sallanmak.

Isırma, birkaç türlüdür:
Derinin üzerinde birkaç saniye sonra zail olan (kaybolan) hafif bir kızıllıktan başka bir eser bırakmayanı: gayrı mer'î (devam etmeyen) ısırma.
Şişen ısırma: Cild sanki bir kıskaçla yakalanıp çekilmiş gibi kabarır, şişer.
Nokta: Cildin pek ufak bir parçası, yalnız iki dişle yakalanıp ısırılır.
Mercan ve inci ısırması: Cild hem dişlerle hem dudakla sıkıştırılır.
İnci hattı: Bütün dişlerle ısırmadır. Kırık bulut: Dişlerin aralarındaki mesafe itibariyle bir kavs-i münhaniye (eğri kavise) nisbeten girintili-çıkıntılı olan noktalardan müteşekkil olan bir hatt-ı münkesirdir (kırık çizgidir).
Hınzır ısırması: Yekdiğerinin fevkinde (üzerinde) olmak ve aralarında bir kızıllık eseri bulunmak üzere memelerle omuzlara iki diş sırası tab'etmektir (basmaktır).
İlk üç ısırma, alt dudak üzerinde olur. Noktalı hatla inci hattı gerdanda, boyundaki çukurlarda ve göbekte yapılır. Yalnız noktalı hat, alnın ve butların üzerine nakledilir. İişirme ısırma ile inci-mercan denilen ısırma, daima sol yanak üzerinde icra olunur.

Bir kadına, arzu eylediğini isbat etmek için üzerinde taşıdığı ve malik olduğu atiyyu'l-beyan (aşağıda söylenecek olan) şeylerde tırnaklarla, dişlerle eserler bırakılır: Alına yahut kulaklara müteallik ziynetlerde, bir çiçek demetinde, yahut bir yaprakta.

Bu mebhase müteallik (bu bölüme ilişkin) iki mısra: "Bir aşık mahbubesini şiddetle ısırınca, mahbubesi de cali (yapmacık) bir hiddet izhar ederek (göstererek), onu iki kat daha şiddetli bir surette ısırmalıdır". Binaenaleyh mahbube bir noktaya mukabil, noktalardan mürekkep bir hatta bedel kırık bir bulut nakşetmelidir (işlemelidir). Eğer maşuk pek ziyade müteheyyiç (coşkun) olursa ve hevesinin teheyyücüyle (heyecaniyle) bir nevi cidale (savaşa) kıyam ederse (kalkarsa), o zaman aşıkı saçlarından yakalar, başını kendine doğru çeker, alt dudağını öper, sonra müptela olduğu hal-i mahmumane (ateşli hal) içinde gözlerini kapayarak serapa (baştan aşağı) vücudunu ısırır. Hatta gündüz, ammenin huzurunda (topluluk önünde), aşık vücudundaki maşuka tarafından nakşedilmiş nükuş-u dendanı (sevgilisinin yaptığı diş işlemelerini) kendisine gösterdiği zaman, o bu manzaranın karşısında gülmelidir, sanki tekdir etmek (azarlamak) istiyormuş gibi başını aşıka doğru çevirerek, maşuka da gazabnak (gazablı) bir tavır ile, kendi vücuduna aşıkın tab'ettiği (bastığı, yaptığı) diş eserlerini göstermelidir. İki aşık, yekdiğerine karşı bu minval üzerine (bu şekilde) hareket edecek olurlarsa, aralanndaki heves ve muhabbet noksan olmayarak ("eksilmeyerek" anlamında), asırlarca payidar olur (devam eder).

EL İLE VURMALAR

Vurmalar da bir nevi (bir tür) cilvedir. Aşıkla maşuka arasında serzede olan (başgösteren) bin türlü mevani (engeller), aşıkla maşukanın yekdiğeriyle niza etmek (kavga etmek, anlaşmazlık çıkartmak) hususunda gösterdikleri temayül hasebiyle (meyil dolayısıyla), mukarenet-i cinsiyyeyi (cinsel yaklaşmayı) bir cidale (savaşa) teşbih ediyorlar (benzetiyorlar).

Vücudun hırs-ı muhabbetle darbedilen aksamı (sevginin verdiği hırsla vurulan yerleri) şunlardır: Omuzlar, baş, göğsün mabeyn kısmı (iki meme arası), arka, göbek, kalçalar, pehlular (vücudun her iki yanı).

Elin tersiyle, bir araya toplanmış parmaklarla, el ayasıyla, yumrukla vurulur. Yumruk darbesi, erkeğin dizleri üzerinde oturduğu esnada kadının arkasına indirilir. Kadın hiddet etmiş görünerek ve güvercin sadasıyla ağlayıcı şada (ses) çıkartarak mukabele etmelidir (karşılık vermelidir). Visal esnasında (ilişki sırasında) iki memenin arasına elin tersiyle hafif darbeler indirilir ve hitam-ı visale (ilişkinin sonuna) kadar hırsı tezayüd ettikçe (arttıkça) bu darbeler de teksir ve tezyid edilir (arttırılır). Kadın darbelere ülfet etmemişse, visal esnasında mütemadiyen "Elverir, elverir, artık bitiriniz" sözlerini haykırmalarla, iniltilerle, gürleyici, ağlayıcı sadalarla "baba, ana" kelimelerini telaffuz eder. Hitam-ı visale (ilişkinin sonuna) doğru kadının pistanları (memeleri), nafı (göbeği) yâhud pehluları (vücudunun her iki yan tarafından biri) şiddetli bir surette tazyik edilir (bastırılır).

SIKIŞTIRMALAR, OVUŞTURMALAR, TIRMIKLAR, TIRNAKLA YAPILAN NİŞANELER:

Tırnak nişaneleri (izleri), alelekser (genellikle), koltuk aklarında, gerdanda, memelerde, dudaklarda, vasal-ı vücutta (vücudun orta yerlerinde), butlarda yapılır. Bunlarda, ısırmalar gibi, ekseriya cari olan bir takım âsâr-ı garîbe-i muhabbettir (sevginin garip işaretleri, eserleridir) ki, pek ziyade hevesnâk (hevesli) olan aşıklar arasında vuku bulur. Bunları aşıklar, ilk mülakatta, seyahatten önce veya azimet (gidiş) esnasında, seyahatten avdetle vukua gelen bir içtima (toplantı) ve itilaf hengamında (uyuşma anında), hasılı kadının sermesi (serhoş) bulunduğu bir sırada yaparlar.
Tırmalamak yahut basmak suretiyle, sekiz türlü tırnak nişanesi (izi) yapılır:

• Mutasavvıf,
• yarım ay,
• daire,
• tırnak çizgisi,
• kaplan pençesi,
• tavus ayağı,
• tavşan sıçraması,
• mavi nelüfer yaprağı.

Mutasavvıf (orta) nişane, hiçbir tırnak izi bırakmamak ve yalnız cildin üzerinde gezindiği işitilen tırnağın temasıyla kıllar dimdik ayağa kalkmak için çeneye, memelere, alt dudağa, göbeğe hafif bir surette basmakla husule (meydana) gelir. Bir aşık bir genç kızı ovduğu yahut başını tırnakladığı ve korkutarak heyecana düşürüp eğlendiği zaman, böyle yapar.
Yarım ay: Boynun yahut memelerin üzerine tek bir tırnağın intıbaıyla (bastırılmasıyla) hasıl olan çizgidir.
Daire, yekdiğerine mukabil vaziyette (diğerine karşılık durumunda) bulunan iki yarım aydan teşekkül eder. Bu nişane alelade, göbekte ve göbek etrafında etrafında teşkil olan mini mini çukurlarda yapılır.
Tırnak çizgisi, vücudun hangi kısmına olursa olsun tab' edilen (basılan) bir küçük çizgidir.
Kaplan pençesi, göğsün üzerine çizilen münhani (eğri) çizgidir.
Tavus ayağı, göğsün üzerinde beş tırnakla çizilmiş hatt-ı münhanidir (eğri çizgidir). Bir müelleif-i kadîm, (eski yazar), "Vücuda sevda nişaneleri tab'etmek (basmak) sanatına herkes aşinadır" der. Zatü'l-zevc (evli) kadınların vücutlarında katiyyen tırnak nişaneleri yapılmaz. Fakat bir yadigâr olmak ve aşk ve sevdayı tezyid eylemek (arttırmak) için vücutlarının gizli mahallerine hususi işaretler yapılabilir.
Kitap: Osmanlı'da Seks - Sarayda Gece Dersleri
Yazar : Murat Bardakçı